Lezing: De Apokalyps in de beeldende kunst, deel 2

Opgegroeid in Frankrijk was ik al jong geïnteresseerd in kerken, schilderijen en dinosaurussen. Omdat er geen opleiding dinosauruskunde bestond ben ik kunstgeschiedenis gaan studeren. Nadat ik in 1982 mijn doctoraal Kunstgeschiedenis in Leiden had behaald, heb ik op diverse plaatsen in het land cursussen gegeven waaronder bij de LOI. Daarbij is de techniek van de digitale revolutie grotendeels aan mij voorbij gegaan: een diaprojector is wat omslachtig maar geeft vaak de mooiste beelden. Mijn voorliefde gaat uit naar de Romaanse architectuur, ontstaan rond het jaar 1000. Maar ook de schilderkunst uit Gouden Eeuw en de 19de eeuw is buitengewoon fascinerend. Het aardige aan dit vak is dat er overal altijd wat te zien valt, of je nu in Twente of in Parijs bent. Het is bovendien typisch zo’n vak waarvoor je nooit te jong of te oud bent, het geeft je een andere manier van kijken die blijft inspireren.